BITWA WARSZAWSKA
1920
BITWA WARSZAWSKA, zwyczajowo nazywana Cudem nad Wisłą – bitwa stoczona w dniach 13–25 sierpnia 1920 w czasie wojny polsko-bolszewickiej. Zadecydowała o zachowaniu niepodległości przez Polskę i przekreśliła plany rozprzestrzenienia komunizmu na Europę Zachodnią.
Rewolucja bolszewicka w Rosji zakończyła się sukcesem. Włodzimierz Lenin uważał, że „iskra rewolucyjna” powinna przeskoczyć na Niemcy i inne państwa Europy Zachodniej.
Nie wierzył, by Rosja – jako jedyne państwo komunistyczne – miała szanse przetrwania.
Polsce w tym scenariuszu przypadała rola „mostu do Europy”, który trzeba koniecznie przekroczyć.
Już po rozpoczęciu działań wojennych proklamacja Rewolucyjnej Rady Wojskowej głosiła: „Na Zachodzie rozstrzygnie się los światowej rewolucji. Po trupie białej Polski prowadzi droga do pożaru, którego płomienie ogarną świat. Pracującej ludzkości zaniesiemy na bagnetach szczęście i pokój”.
Józef Piłsudski dostrzegał zagrożenie ze wschodu. Próbował pomiędzy Polską a Rosją stworzyć federację państw, które stanowiłyby „zderzak”w przypadku ataku Moskwy.
Niestety – odbicia Kijowa z rąk bolszewików koncepcja utworzenia sfederowanej z Polską Ukrainy nie udała się.
